Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του.
Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις.
Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων.
Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος.
Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.
Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ.
Η σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά.
Θ υμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική.
Ί σια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο.
Κ λειδί στ’ αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό.
Λ υχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο.
Μ η σου γλυστράει κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει.
Ν α ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται.
Ξ ένος πως είσαι, μάθε το καλά. Γι’ αυτό τίμα τους ξένους.
Ό ταν στη γαλήνη ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα.
Π άντα να δέχεσαι ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται.
Ρ αβδί να σε χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά.
Σ τις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ’ τις θύρες των πλουσίων.
Τ ο μικρό, μικρό δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί.
Ύ βριν χαλίνωνε, μακρυά απ’ την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις.
Φ υλάξου συ απ’ το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς.
Χ άρισμα το να σε φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ.
Ψ υχή που στο Θεό προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία.
Ω, ποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου