Θαυμαστά περιστατικά με τον Γέροντα Ιάκωβο

Στην ανάρτηση αυτή θα δούμε δύο περαστικά με Αγγέλους όπως τα βίωσε ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης, μέσα από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», των εκδόσεων της Ιεράς Μονής Αγίας Μαρίνας και Αγίου Ραφαήλ Ξυλοτύμπου Λευκωσίας, 1994.

Ο Γέροντας Ιάκωβος και οι φτερούγες του αγγέλου

Μια φορά, ο Γέροντας λειτουργούσε και δεν μπορούσε να κάνει τη Μεγάλη Είσοδο εξ΄ αιτίας εκείνων των θαυμαστών που έβλεπε!

Ο ψάλτης εν τω μεταξύ επαναλάμβανε συνεχώς «ως τον Βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι» περιμένοντάς τον να εξέλθει, οπότε διηγείται ο Γέροντας «ξαφνικά νοιώθω να με σπρώχνει κάποιος από τον ώμο και να με οδηγεί στην Αγία Πρόθεση.

Νόμισα ότι ήταν ο ψάλτης και είπα: “Ο ευλογημένος! Τόση ασέβεια! Μπήκε από την Ωραία Πύλη και με σπρώχνει”!

Γυρίζω και βλέπω μια τεράστια φτερούγα που την είχε περάσει ο Αρχάγγελος από τον ώμο μου και με οδηγούσε να κάνω τη Μεγάλη Είσοδο. Τι γίνεται μέσα στο Ιερό κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας!!... Μερικές φορές δεν μπορώ ν΄ αντέξω και κάθομαι στην καρέκλα…...Τι φτερουγίσματα παιδί μου οι Άγγελοι!»!!!

Είδα τον Άγγελό σου

Κλείτος Ιωαννίδης: Κύριε Παπαζάχο, σεις πώς τον γνωρίσατε;

Γεώργιος Παπαζάχος: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, που είχε με την καρδιά του. Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν η μέρα, που τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ' ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο οποίο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο.

Η πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι που δεν περιγράφεται. "Αν σας πω ότι ο άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Η μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε. Την ώρα που μπήκα στο δωμάτιό του, ήταν εκεί οι γιατροί, που έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οι γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου και με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οι γιατροί, πήγα και κάθησα δίπλα στον Γέροντα Ιάκωβο, ο οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το οποίο μ' εκανε πραγματικά ν' ανατριχιάσω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.

- Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ο άγγελος σου.

Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό που μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια καί πρόσθεσε:

- Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, που το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη.

Κι ολοκλήρωσε ο Γέρων Ιάκωβος: - Αυτός ο άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει και δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου.

Είναι αυτός ο οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του και θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οι δαίμονες και θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία και την άλλη», τότε ο άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε και το άλλο καλό».

Αυτός είναι ο δικηγόρος, που θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοιπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ο δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι χριστιανοί.

Κλείτος Ιωαννίδης: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δει ο Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελό σας.

Γεώργιος Παπαζάχος: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματά σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ' ένα αίσθημα πανηγύρεως.

Κλείτος Ιωαννίδης: Ήταν απ' αλλού φερμένος.

Γεώργιος Παπαζάχος: Και σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για αλλού πλασμένος, ότι δεν είσαι για εδώ.